بهطور کلی به هرگونه فعالیتی که در جریان مبادله انواع کالاها و یا خدمات و یا غیره از مرحله تولید تا رسیدن به دست مصرفکننده انجام میگیرد را، بازرگانی میگویند.
حال که تعریف پایهای از مفهوم بازرگانی را شرح دادیم، به بررسی جنبههای گوناگون آن خواهیم پرداخت. در ابتدا فعالیتهای بازرگانی را تعریف خواهیم کرد و سپس آنها را در دستهبندی بخصوصی قرار خواهیم داد.
فعالیتهای بازرگانی بر مبنای تعریفی که گفته شد، نقش رابط را برای عوامل تولید کالا و مصرف کنندگان ایفا کرده و در حول دو محور زیر انجام میگیرند:
زمانی که عملیات بازرگانی در داخل مرزهای یک کشور انجام بگیرد به آن بازرگانی داخلی گفته میشود.
این بدان معنا است که محور فعالیتهای بازرگانی داخلی تأمین نیازها از شریان منابع داخلی بوده و دادوستدها بر اساس سیستم مالی آن کشور انجام میگردد.
کلیه فعالیتهای بازرگانی که با خارج از مرزهای یک کشور انجام پذیرد و هدف از این نوع بازرگانی تأمین تجهیزات موردنیاز با کیفیت مناسبتر و همچنین کسب سود حاصل از بازرگانی است.
معاملات بازرگانی که میان دو یا چند کشور در یک منطقه جغرافیایی صورت خواهد گرفت.
خدمات بازرگانی که توسط بازرگانان یا شرکتهای بازرگانی انجام میپذیرند به شکل زیر دستهبندی میشوند:
تولیدکنندگان کالا و خدمات برای تولید کالا و یا عرضه خدمت نیازمند به مواد و وسایلی هستند تا به وسیله آنها بتوانند محصول خود را ساخته و عرضه کنند. این موارد شامل خریدن ماشین آلات، مواد اولیه و … است که در قالب خدمات بازرگانی به تولیدکنندگان عرضه میگردد.
خدمات بازرگانی با شناسایی نیازها و سلایق مشتریان، تلاش کرده تا کالا و خدمات تولید شده را متناسب با رفع نیاز مشتری تهیه و عرضه شود.
فعالیتهای بازرگانی در خدمت اجرای سیاستهایی است که اقتصاد هر کشوری برای خود به وجود آورده است. بهطور مثال اگر به دلایلی ضرورت بر این باشد که واردات کالای مشخصی ممنوع گردد، بازرگانی با اجرای این سیاست باعث تقویت تصمیمات اقتصادی کشور میشود.
در ادامه و در راستای تعریف کلیتر بازرگانی به شرح واحدهایی میپردازیم که فعالیتهای بازرگانی را انجام میدهند.
فعالیتهای اجرایی بازرگانی میتواند بهوسیله فرد، گروه، سازمان و یا تشکیلاتی انجام پذیرد و بهصورت خصوصی یا دولتی و یا مختلط اداره گردد که به هر یک از آنها یک واحد بازرگانی گفته و این واحدها را به شکل زیر دستهبندی میکنیم:
این واحدها بهوسیله فرد و یا افرادی که قصد همکاری با یکدیگر را دارند، به وجود میآیند. سرمایهگذاری، مسئولیت، تصمیمگیری و نحوه اداره بنگاه به عهده یک شخص است.
در واحدهای بازرگانی دولتی، تأمین سرمایه به عهده دولت بوده و عوامل اجرایی آن را کارمندان دولت تشکیل میدهند.
در این واحدها قسمتی از سرمایه را دولت و قسمتی دیگر را بخش خصوصی تأمین میکند ، مانند یک بانکی که با سرمایه مشترک دولت و بخش خصوصی تأسیس شده است.
شرکتهای تجاری یا بازرگانی، شرکتهایی هستند که بین دو یا چند نفر و به منظور تحصیل سود و با رعایت مقررات مربوطه تشکیل و به ثبت میرسند. این شرکتها را میتوان بر اساس فاکتورهای گوناگون در چند دستهبندی قرارداد. در ابتدا این شرکتها بر اساس میزان مسئولیت شرکا تقسیمبندی میشوند و سپس براساس ماده ۲۰ قانون تجارت به ۷ طریق تقسیم میشوند که پرداختن به آنها به صورت دقیق بسیار طولانی و به جدای بحث اصلی مقاله است.
در ادامه این مطلب به فعالیتها و معاملاتی که این واحدها و شرکتهای بازرگانی انجام میدهند خواهیم پرداخت. بر اساس ماده ۲ قانون تجارت، معاملات بازرگانی در قالب دستهبندیهای زیر قرار میگیرند:
این معاملات بر اساس طرفین معامله میتواند در 4 دسته قرار بگیرد:
در آخر شاید از دید خیلی از افراد دو مفهوم تجارت و بازرگانی مشابه در نظر گرفته شوند؛ اما این مفاهیم تفاوتهای مهمی با یکدیگر دارند.
تجارت (Trade) در پایینترین یا خردترین سطح اقتصاد قرار دارد و تمرکز آن تنها بر روی معامله است و طرفین تعهدی در خصوص زمینههای شکلگیری معاملهای مطمئن و سودآور ندارن در حالیکه بازرگانی (Commerce) مفهوم گستردهتری نسبت به تجارت داشته و علاوه بر دادوستد، حوزههای دیگری همچون بیمه، حملونقل، بازاریابی، مذاکرات و مکاتبات بازرگانی و … را شامل می شود.
حال اگر شما قصد نیاز به استفاده از فعالیتهای بازرگانی دارید، میتوانید از بستر فعالیتی شرکت آتیهسازان عرصه تجارت استفاده کرده و از طریق زیر، درخواست خود را برای این شرکت ارسال کنید:
1 Comment
سلام و درود
من خیلی وقت پیش تو تحقیقاتی که داشتم ای شرکت و پیدا کرده بودم ولی kpiزیاد باعث شد که من یکسال دیگه وقت بزارم و الان خیلی خوشحالم که تونستم در بهترین زمان دوباره به این شرکت برسم.چرا؟
تو دنیایی که اکثریت آن باوری اشتباه داشته و آن را درست میخوانند
مجموعهای با باور درست کمیاب است وباید قدر داشت.
و دلایل فراوان دیگر